هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1105)
«پوسیدن», یا «پیوسیدن»؟,!
«دوچرخه سوار» هر چند «زرنگ و هشیار»،
آن گاه در معرضِ «اُفتادن» و خطرِ «وادادن» است،
که از «پویایی وامانَد» و در «ایستایی بمانَد».
«ایستادن، همان» و «اُفتادن،همان»!
«جوانِ جوینده» و «انسانِ پوینده»،
آن گاه «افتادن را می بیند»،که «ایستادن را برمی گزیند»!
پس راز و رمز «پایایی»،«پویایی» است.
تنها راهِ رهایی از «پوسیدن»،«پیوسیدن» است.
«آب جاری» آن گاه به «مُردابِ تاری»مبدَّل می شود،
که «رویش را نمی داند» و از «پویش باز می مانَد».
«خیزابه زندگی» و «ارّابه ارزَندگی»،
نه «آنی لنگ» دارد و نه «زمانی درنگ»؛
بنابراین «انسانِ ایستا» در «جهانِ پویا»،
«محروم از ادراک» است و «محکوم به هلاک» !
#شفیعی_مطهر
-------------------------------------
پیوسیدن(بیوسیدن): امیدداشتن،توقع داشتن
تاری: تیره و تاریک
خیزابه: موج،کوهه آب
ارّابه: گردونه ،گاری
لَنگ: توقُّف،تعطیل کار
«پرچمِ هستي» و «عَلَمِ اَلَستی»/696...
ما را در سایت «پرچمِ هستي» و «عَلَمِ اَلَستی»/696 دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : avayeneh بازدید : 160 تاريخ : يکشنبه 25 آذر 1397 ساعت: 3:55