«پرچمِ هستي» و «عَلَمِ اَلَستی»/696

سوگواری یا خردمداری؟ (با عرض تسلیت به بهانۀ چهلمین روز شهادت امام آزادگان و رهبر ستم ستیزان)« مِن دلائِلِ العالِمِ اِنتِقادِهِ لِحَدیثِهِ » (تحف‌العقول ، ص ۲۴۸)سخنی که از قید قلم رسته و بر صدراين مقال نشسته ، گهری ناب و جرعه‌ای از آفتاب است که از اندیشه و بیان امام حسین (ع) تراویده و بر صفحه‌ای از صحیفۀ هستی أرمیده است . امام آزادگان ، تفکُّر و نقّادی سخن را تا بدان پایه ارج می‌نهند که آن را از نشانه‌ها و دلایل دانایی انسان می‌دانند . عقل را باید به کمال رساند و آن را بر صدر استدلال نشاند . ایشان بر این باورند که :« عقل جز با پیروی از حق به کمال نمی‌رسد .» زنده یاد استاد دکترعلی شریعتی می‌گوید :در عجبم از ملّتی که زیر تازیانه‌های ظلم و ستم زندگی می‌کنند و بر حسینی می‌گریند که آزادانه زیست ! اما ، عزيزان من ! آيا امام حسين (ع) در قبال همه عزّت‌مداري‌هاي خود و در برابر همۀ مصائب مسلمين از ما گريه و سوگواري مي‌طلبد يا عقلانیت و خردمداري؟! ايشان از شيعۀ راستين خود ذهني نقّاد و طبعي وقّاد مي‌خواهد.اکنون ما امّتی هستیم که پیروی از ائمّۀ اطهار (َع) را افتخار خود می‌دانیم و ارادت و محبّت خود نسبت به ایشان را انگیزه همۀ کارهای خود می‌شماریم . آیین ها و مراسمی که ما هر ساله به انگیزۀ عزاداری و سوگواری حضرت سیّدالشّهدا(ع) برگزار می‌کنیم ، آیا نباید ما را گامی به سوی شناخت راه و روش ایشان نزدیک کند؟ ما در این آیین‌ها چقدر شعر و شعار و نوحه و مصیبت مبنی بر تشنگی این بزرگواران نقل می‌کنیم ، اما کمتر از بیانات و سخنان خود ایشان می‌گوییم . سخنرانی حضرت امام حسین(ع) در «منی» از بی نظیرترین و زیباترین و شیواترین بیانات تاریخ است . طراوت و تازگی در فرازهای شگفت‌انگیز سخنان ایشان جلوه‌گر است . , ...ادامه مطلب